Από τις πιο διαφορετικές εμπειρίες ταξιδιού που μπορεί να ζήσει κανείς! Για δεύτερη φορά στη ζωή μου, αυτή τη φορά όμως με την Ελευθερία, ταξίδεψα σε αυτό το παράξενο και τρομακτικό ώρες ώρες μέρος του κόσμου. Εκεί που η φύση έχει την τιμητική της. Η αφορμή και τις δύο φορές, ένα σεμινάριο σχετικό με νέες μεθόδους διδασκαλίας που μπορεί να αξιοποιήσει κανείς στην τάξη. Και ποιος θα μπορούσε καλύτερα να το διδάξει αυτό; Αυτές οι βόρειες χώρες της Σκανδιναβίας μας έχουν βάλει τα γυαλιά.
Το ταξίδι ιδιαίτερο και έγινε ακόμη πιο απαιτητικό, αφού οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαμε από το σχολείο μου είμασταν 6 και οι 3 αποφασίσαμε να πάρουμε μαζί και τα παιδιά μας, άρα 9 ταξιδιώτες. Έχοντας ήδη μεγάλη εμπειρία από ταξίδια στο εξωτερικό και την εμπειρία της Ισλανδίας (ειδικά την οδήγηση εκεί), ανέλαβα τη διοργάνωση της εκδρομής μας. Ο περιορισμός του σεμιναρίου έκανε τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα, γιατί όλα θα έπρεπε να γίνουν με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Ευτυχώς, το διάστημα που επιλέξαμε (17-26 Μαρτίου 2023) μας έδινε το πλεονέκτημα της μεγάλης διάρκειας της μέρας, αλλά παράλληλα και τη σημαντική πιθανότητα να δούμε το Βόρειο Σέλας. Στην Ισλανδία το τοπίο είναι πολύ διαφορετικό ανάλογα με την εποχή που πηγαίνεις. Την πρώτη φορά πήγα πριν από 17 χρόνια, δηλαδή τον Δεκέμβριο του 2006. Διάρκεια ημέρας 4,5 ώρες, ίσα που προλάβαινες να δεις τα πολύ βασικά, όμως είχες στη διάθεση σου όλη τη νύχτα να απολαύσεις το Βόρειο Σέλας.
Η μετακίνηση μας έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+, επομένως υπήρχαν περιορισμοί ως προς το κόστος μετακίνησης και διαμονής, ενώ δεν θα μπορούσαμε να αποκλίνουμε και από το ωράριο του σεμιναρίου. Ταξιδέψαμε με Austrian Airlines με κόστος 480Ευρώ, όμως αν κάνει κανείς αναζήτηση και έχει ευελιξία στις ημερομηνίες μπορεί να βρει μια εξίσου καλή διάρκεια ταξιδιού σε πολύ χαμηλότερη τιμή.
Διαμονή
Για τη διαμονή μας επιλέξαμε το ξενοδοχείο Day Dream Vesturgata 17 (66 Ευρώ το άτομο ανά βράδυ), το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του Ρέικιαβικ και είναι μια πολύ αξιοπρεπής διαμονή. Γενικά, τα ξενοδοχεία είναι πολύ ακριβά σε σχέση με ότι άλλο έχουμε συνηθίσει, όμως είναι πολύ καθαρά και πολύ συνεπή σε αυτό που περιγράφουν ότι προσφέρουν.
Αυτοκίνητο – ενοικίαση, άδεια οδήγησης
Η δεύτερη σημαντική απόφαση που έπρεπε να πάρουμε ήταν το πως θα κινηθούμε. Όπως και την πρώτη φορά, η απάντηση δόθηκε άμεσα… θα νοικιάσουμε αυτοκίνητο. Παραδόξως, ενώ τα ξενοδοχεία είναι τόσο ακριβά, ενώ το κόστος ζωής είναι τόσο ακριβό (για μας) στην Ισλανδία, η ενοικίαση αυτοκινήτου συμφέρει σχεδόν όσο οπουδήποτε αλλού! Νοικιάσαμε 2 αυτοκίνητα με κόστος το καθένα 250 Ευρώ (https://www.carjet.com) για 8 ημέρες συνολικά, δηλαδή 31 Ευρώ την ημέρα και με τιμές καυσίμου περίπου όσο στην Ελλάδα! Η παραπάνω τιμή αφορά μικρό αυτοκίνητο, το οποίο πήραμε στις 1:00 π.μ. το βράδυ στο αεροδρόμιο και έτσι καλύψαμε και τη διαδρομή από και προς το αεροδρόμιο επίσης. Να τα αυτοκίνητα που νοικιάσαμε…
Στις τιμές που βλέπετε υπολογίστε το Out of Hours Supplement, που προσθέτουν οι εταιρίες όταν οι ώρες ενοικίασης είναι διαφορετικές από το ωράριο λειτουργίας του γραφείου, ενώ θα πρέπει να προσθέσετε και την μεικτή και πλήρη ασφάλεια του αυτοκινήτου και ενδεχομένως και ένα επιπλέον οδηγό σε περίπτωση που οδηγήσει το αυτοκίνητο και άλλος οδηγός. Δες το άρθρο https://besttravelideas.gr/χρήσιμα/tips-for-renting-a-car/
Ως προς την άδεια οδήγησης, θα πρέπει να βγάλετε τη Διεθνή Άδεια Οδήγησης από την ΕΛΠΑ (https://www.mynewelpa.com), καθώς η Ισλανδία δεν αναγνωρίζει ακόμη και τις νέες άδειες οδήγησης. Βέβαια, όπως μάθαμε στην πορεία, μάλλον δεν ήταν και τόσο απαραίτητο και δεν θα είχαμε πρόβλημα όσοι είχαμε νέο δίπλωμα, ωστόσο to be on the safe side… καλύτερα να το κάνετε.
Η οδήγηση στην Ισλανδία είναι ιδιαίτερη. Τα αυτοκίνητα έχουν χιονολάστιχα που είναι πολύ σημαντικό γιατί εκεί που δεν το περιμένεις, ξαφνικά, αρχίζει να χιονίζει και χωρίς να το υπολογίζεις, το στρώνει πολύ γρήγορα.
Διαδρομές
Στόχος 1: Reykjavik και βόρεια περιοχή
Φυσικά απολαύσαμε την πόλη όσο περισσότερο μπορούσαμε, φάγαμε σε τοπικά εστιατόρια, σε καντίνες, ήπιαμε ποτά, ακούσαμε ζωντανή μουσική σε κλασικό Ισλανδικό μπαρ, ήπιαμε ποτά σε αμερικάνικο μπαρ, φάγαμε έθνικ φαγητά, ήπιαμε καφέδες στα πιο ωραία μέρη κ.α.
Στόχος 2: Golden Circle
Ο στόχος μας ήταν να κάνουμε ένα road trip στο Golden Circle όπως είναι γνωστό. Ο χάρτης δείχνει ακριβώς αυτό που κάναμε και το ολοκληρώσαμε σε μία μέρα που είχαμε κενή απο τις 11 το πρωί. Είναι εφικτό, γιατί το κάναμε χωρίς να βιαζόμαστε.
Ξεκινήσαμε αρχικά για το PingVellir, ένα μέρος όπου μπορεί να δει κανείς πως ενώνονται οι τεκτονικές πλάκες, συνεχίσαμε στο Geysir, για να απολαύσουμε τους ομόνυμους πίδακες νερού και φτάσαμε μέχρι το Gullfoss, τον πιο γνωστό και μεγάλο σε έκταση καταρράκτη της Ισλανδίας. Στη διαδρομή μας περάσαμε και από τη λίμνη Laugarvatn, ενώ επιλέγοντας άλλο δρόμο, σταματήσαμε στον κρατήρα Kerid (δεν κατεβήκαμε βέβαια λόγω αέρα), ενώ κάναμε και μία στάση στη μικρή πόλη Selfoss. Υπολογίστε περίπου 8-9 ώρες για να σας βγει άνετα η διαδρομή. Στη διαδρομή υπάρχουν διάφορα μικρά μέρη που μπορείς να βρεις καφέ, νερό, φαγητό ή τουαλέτα, σε κάποιες περιπτώσεις χρεώνεσαι με ένα μικρό ποσό για το πάρκινγκ. Σε όλα αυτά απαραίτητη η πληρωμή με κάρτα.
Το εντυπωσιακό στην Ισλανδία είναι ότι η διάρκεια της δύσης του ήλιου είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα, που νιώθεις λες και η ημέρα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Επίσης, κάτι που νιώθεις πολύ έντονα όσο είσαι εκεί είναι ότι ο ουρανός είναι πιο χαμηλά, κάτι που είναι και πραγματικό, καθώς τα στρώματα της ατμόσφαιρας έχουν διαφορετική έκταση.
Στόχος 3: Βόρειο Σέλας
Ίσως ο πιο σημαντικός στόχος που θέσαμε και καταφέραμε να εκπληρώσουμε ακόμη και με συννεφιά! Για να δεις το βόρειο σέλας, έχεις τις εξής επιλογές: α) να πληρώσεις εκδρομή σε μέρη εκτός της πόλης όπου μπορείς να το δεις καλύτερα (κόστος περίπου 100 ευρώ) και β) να έχεις ήδη αυτοκίνητο, να βάλεις μια πινέζα στον χάρτη και να το τολμήσεις! Φυσικά, κάναμε το δεύτερο. Από άλλους καθηγητές που παρακολουθούσαν το σεμινάριο, μάθαμε ότι κλείνεις μια εκδρομή για το βόρειο σέλας και αν με βάση τις προγνώσεις (ναι, υπάρχει πρόγνωση για το βόρειο σέλας και αντίστοιχη εφαρμογή στο κινητό που σε ξυπνάει να το δεις!!!) φαίνεται ότι υπάρχει πιθανότητα, σε πηγαίνουν στο κατάλληλο μέρος για να το φωτογραφίσεις. Αν δεν το δεις στην πρώτη επίσκεψη, με τα χρήματα που έχεις πληρώσει, μπορείς να το ξανακάνεις όσες φορές χρειαστεί. Στη δική μας περίπτωση, με τη λογική της πινέζας, το πρώτο βράδυ μείναμε με την όρεξη, ενώ το δεύτερο βράδυ που είχε συννεφιά καταφέραμε να το δούμε ακόμη και μέσα από το σύννεφα.
Στους ταξιδιωτικούς οδηγούς σε καθοδηγούν στον φάρο που βρίσκεται νότια του Ρέικιαβικ, όμως από την εμπειρία μου (πήγαμε το πρώτο βράδυ), η περιοχή γεμίζει αυτοκίνητα, τα φώτα των οποίων είναι τόσο ενοχλητικά (έρχονται και φεύγουν συνέχεια) που χάνεται όλη η μαγεία. Καλύτερα η λογική της πινέζας λοιπόν. Σας δείχνω στον χάρτη που ήταν η δική μας πινέζα (κίτρινο αστέρι), χωρίς βέβαια να έχει ιδιαίτερη αξία, αφού το ζητούμενο είναι να βρεις ένα μέρος χωρίς πολλά φώτα.
Η αίσθηση όταν βλέπεις το βόρειο σέλας ακόμη και με συννεφιά, είναι πολύ παράξενη. Νομίζω ότι ένιωθα την ανάγκη να τσιρίζω, δεν ξέρω γιατί. Ειδικά με τα σύννεφα, ένιωσα σαν να ήμουν η πρωταγωνίστρια στην ταινία Truman show. Νομίζεις ότι υπάρχει μια υπέρτατη δύναμη που φωτίζει με φακό τα μικρά ανθρωπάκια που βρίσκονται πάνω στη γη. Και κινείται, το βλέπεις να κινείται. Πραγματικά απόκοσμο και ελαφρώς τρομακτικό!
Στόχος 4: Blue Lagoon
Must see στην Ισλανδία, αν και για ένα διάστημα παρέμενε κλειστό λόγω έκρηξης κοντινού ηφαιστείου. Ήταν η δεύτερη φορά που πήγαινα, δεν θα το έχανα και αυτή τη φορά με τίποτα. Οι εγκαταστάσεις πολύ σύγχρονες, καθαρές και με ότι παροχές θα ονειρευόσουν σε ένα τέτοιο μέρος. Το κόστος εντυπωσιακά μεγάλο, ειδικά σε σχέση με αυτό που θυμόμουν. Πληρώσαμε περίπου 80 Ευρώ για να μπούμε ουσιαστικά για το πολύ 2 ώρες συνολικά. Η διαφορά με το 2006 που πήγα πάλι, ήταν ότι πλέον η λίμνη κάτω είχε ένα άλλο υλικό και όχι την άμμο που ένιωθες στα πόδια σου παλιότερα. Στην τιμή περιλαμβάνεται ένα ποτό (κρασί ή αναψυκτικό), καθώς και μία μάσκα προσώπου, την οποία σου δίνουν από αντίστοιχο μπαρ που υπάρχει μέσα στη λίμνη. Επίσης, η τιμή περιλαμβάνει και πετσετούλα και χρήση για το ντουλαπάκι που αφήνεις τα πράγματά σου.
Η αίσθηση του νερού μαγική, η θερμοκρασία περίπου 38 βαθμοί Κελσίου, όμως υπάρχουν σημεία από τα οποία αναβλύζει το καυτό νερό, όπου μπορείς να παραμείνεις πολύ λίγο. Το κρασί σε συνδυασμό με το ζεστό νερό, το κρύο που είχε έξω (θερμοκρασία γύρω στους 0 βαθμούς) βοήθησε να χαλαρώσουμε ακόμη περισσότερο. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να περιγράψει κάτι περισσότερο, αυτό απλά το ζεις.
Στόχος 5: Νότιες παραλίες και περισσότεροι καταρράκτες
Αν έχεις στη διάθεση σου περίπου 10 ώρες και πρέπει να γυρίσεις στο Reykjavik, μπορείς να επισκεφτείς και τις νότιες παραλίες. Εκεί το τοπίο είναι διαφορετικό, πιο άγριο και με λιγότερο κόσμο να κυκλοφορεί. Εμείς καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι το Vik γιατί δεν είχαμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας. Ιδανικά, μπορείς να διανυκτερεύσεις και να δεις όλο το νότιο κομμάτι, όπως τη λίμνη του παγετώνα και να περπατήσεις πάνω στον μεγαλύτερο παγετώνα της Ισλανδίας… την επόμενη φορά!
Όπως δείχνει ο χάρτης, επισκεφτήκαμε τους καταρράκτες Seljalandsfoss, Skogafoss, το Vik και την πασίγνωστη μαύρη παραλία (από το Game of Thrones), Reynisfjara. Στη διαδρομή είδαμε περισσότερους καταρράκτες, και άλλες παραλίες, λόφους, μικρότερους καταρράκτες και ηφαίστεια. Αξίζει κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής αυτής!
Όμως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και μένουν στο μυαλό μας όλες εκείνες οι ωραίες στιγμές που περάσαμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα σε ένα πανέμορφο μέρος! Και εις άλλα με υγεία!
Leave a reply